GR 120 deel 1 Sangatte - Wimereux
Een lang weekend in het vooruitzicht. Dan gaan we toch wandelen zeker. 😉
Met temperaturen van 34° in het vooruitzicht wil dit meer 1 ding zeggen. Stappen aan de kust!
Vorig weekend een stukje van de gr5a (Belgische kust) gedaan, deze keer wou ik gaan voor iets anders.
Even opzoeken...de krijtrotsen in Normandië dat lijkt me wel wat.
De GR 120 ligt perfect langs de kustlijn, dit is dus de ideale combi!
Wandeling uitstippelen en kijken voor overnachting.
Aie, geen slaapgelegenheid en een tentje meeslepen zag ik niet zitten.
Met de wagen 3u rijden, ok, ik werk een plan uit. 😉
Vrijdagavond richting kust want ik moet zaterdagochtend om 8u de bus hebben in Wimereux naar de start van de wandeling. Daar overnachten op m'n matje in de wagen. (Spannend!)
Uurtje bus zitten naar Sangatte en starten maar.
Het was heet, warm & zweterig. Ik had 3L water mee, maar die gingen er snel door. Even aanbellen bij bewoners, en met plezier vulden ze m'n drinkbussen. Een omaatje gaf me nog een litertje extra gekoeld water uit haar koelkast mee, met de vermelding c'est Vittel!! 😁
Onder een verzengende hitte en bloedhete zon...ik moet het niet vertellen, het was puffen en zweten, het zand in m'n schoenen schuurde, tja, doorbijten is dan de boodschap.
Schaduw was er niet te vinden aan de Opaalkust, maar indrukwekkende rotsen & kliffen des te meer. De vele oorlogsbunkers (40-45) waren getuige van mijn struggle.
De route was afwisselend & uitdagend. De ene keer loop je over het zandstrand, dan heb je de beklimmingen in de duinen en moet je ineens over een groot kiezelstrand. En opletten, ik moest langs het duinenpad want door hoogtij was het strand niet altijd toegankelijk.
Op 1 plaats was de route geblokkeerd maar met enig zoekwerk samen met passanten vonden we een opening om mijn tocht verder te zetten.
Na menig korte pauzes en eetmomenten (waarbij vooral de schaduw van bomen opgezocht werd) kwam Wimereux in zicht.
Dood - moe - hongerig - plakkerig - zanderig, maar met de glimlach van voldoening aangekomen.
Dag 2
Op het plan stond de aanvulling naar het zuiden, maar door gemiste bussen was deze tocht niet meer realistisch.
Dus wat de toerist gaan uithangen. 😉
De zeehondjes spotten in Berck. Dat zag er goed uit.
Maar ook hier, door hoogtij waren de zeehondjes niet aanwezig. Maarrr, wel genieten van een mooie duinwandeling in de buurt.
Het mag ook al eens een rustig dagje met roseetjes zijn. 😉
Al bij al wat een supermooi stuk van de GR120 heb ik dit weekend mogen beleven.
Mie
Reactie plaatsen
Reacties