Het is gek, reeds 2 maanden thuis en ik kan niet zeggen dat ik me in herstelfase voel, laat staan dat ik over een maand terug in starten en werkfase zou moeten zitten. Althans dat is wat het huidige doktersattest me zegt. We zien wel, we moeten vooral leven in het nu, toch?
Bij mijn vorige sessie bij mijn therapeut zei ik dat ik mezelf misschien in opstartfase zie tegen september, dan zou ik toch echt beter moeten zijn hoop ik. (lees: mijn hoofd zegt jajajajaaaa). Mijn therapeut keek op en herhaalde vragend, september zei je toch? Met een blik van omg, daar zit je nog lang niet! (zucht)
Waar vul ik mijn dagen dan zoal mee, hoor ik sommigen zeggen.... Wel, om de herstelfase te bevorderen zou ik moeten zeggen, met niets, helaas is dat bijzonder moeilijk! Eerst dacht ik, goh, ik ga me hier thuis wat nuttig maken en wat zaken opruimen, ik ben toch thuis, niet? Maar helaas pindakaas, mijn lichaam wringt tegen! In mijn hoofd had ik al een planning gemaakt van wat ik zou kunnen doen... Juist ja, in mijn hoofd! Ik merkte niet op dat het net dat is wat ik niet mocht doen, ik zakte nog steeds dieper weg, terwijl ik dacht dat ik dat allemaal nog wel aan zou kunnen. Hoe moeilijk kan het zijn, vandaag wat kasten opruimen in de keuken, overmorgen wat rommelen in de badkamer..... dacht mijn hoofd. Maar je snapt het sneller dan ik....Ik heb het opruimplan dan ook moeten opbergen, weggemoffeld in de kast, bij de rest.
Waaruit bestaat mijn dag dan wel? - Opstaan na een moeilijke (meestal veel te korte) nacht.- Wat oefeningen doen die me terug zouden moeten aansterken (ademhaling - meditatie - aarden...)- Beseffen dat een scherm ( eender welk scherm) een giga energie monster is voor mijn brein- Boeken lezen (de ene dag wat vlotter dan de andere)- Voormiddag naar de winkel gaan en eten klaarmaken want dat lukt moeilijk 's avonds- Korte wandeling met Billie tussen de buien door - Geen schermtijd meer na 19:30u
Soms heb ik een betere dag, waarin ik dan best wel wat actiever ben (actief in het nu, niet de actieve Mie uit mijn vorige leven). Maar daarna komen er weer slechte dagen, zetel liggen en soms zelf geen boek of tv aankunnen. Een week is momenteel opgedeeld in 1 ok dag, 3 kwakkel dagen en 3 slechte dagen. Ik pluk de dag.....
Wat is mijn "les" momenteel? Leef in het nu, zien wat ik vandaag aankan en als dat niet veel is, dan is dat ook ok. Toch?
"There is a crack in everything, that's how the light gets in" *Leonard Cohen
Met liefde
Mie
Miss my active life
Miss my social life
Miss my passion
Reactie plaatsen
Reacties